سلام ؛ حال من خوب است

ملالي نيست جز گم شدن گاه به گاه خيالي دور

که مردم به آن شادماني بي سبب مي گويند ...

با اين همه اگر عمري باقي بود ، طوري از کنار زندگي مي گذرم

که نه دل کسي درسينه بلرزد،ونه اين دل ناماندگار بي درمانم...



تا يادم نرفته است بنويسم :


ديشب در حوالي خواب هايم، سال پر باراني بود...

خواب باران و پاييزي نيامده را ديدم

دعا کردم که بيايي، با من کنار پنجره بماني، باران ببارد

اما دريغ که رفتن، راز غريب اين زندگيست

رفتي پيش از آن که باران ببارد ...

مي دانم، دل من هميشه پر از هواي تازه باز نيامدن است!

انگار که تعبير همه رفتن ها، هرگز باز نيامدن است...

بي پرده بگويمت :

چيزي نمانده است، من مي روم !

 مي خواهم بروم، مي خواهم بمانم ؟!

هذيان مي گويم ! نمي دانم...

گفتي تا شقايق هست زندگي بايد كرد

شقايق هست

تو نيستي!

چه بايد كرد!؟

                                                         سوار بی کس

نظرات شما عزیزان:

mahsa

ساعت17:21---2 شهريور 1390

[وب سایت]

nameye ghashangi bud

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: